مرگ باید سجده باشد سجده ی پیش از قیام

اشهدم را خوانده ام ای مرگ زیبا ! السلام!

من چه دارم؟ یک دل دیوانه و یک جان مست

می توانم رفت تا عرش خدا با هر کدام

باید از این پس مرا در یاد ها پیدا کنند

 شاعرم، گم کرده دل ، گم کرده جان ، گم کرده نام

روز و شب با کربلا  هم داستان  بودم ولی

 عاقبت در روضه ی آخر نیاوردم دوام

زندگی یعنی به روی نیزه، لبخند حسین(ع)

مرگ یعنی کاروان عاشقان در راه شام

زندگی شعری است محکم با ردیف مرگ من

مرگ یعنی شاعری در محضر بیت الحرام

می روم اما بمان ای عشق با یاران من

 سایه ی تو بر سر  سرگشتگی ها  مستدام

نوشته شده در پنج شنبه 90/5/6ساعت 8:14 صبح توسط مهدی نظرات ( ) |